Садыр, қайда барасың,

Сарысуды көбелеп?

Сен қашсаң да, мен қойман,

Арғымақпен жебелеп.

Енді алдыңнан шығайын,

Жауған күндей себелеп.

Ақмырзамды өлтірдің

Ақ сойылмен төпелеп.

Арғымағым барында

Жарысқалы келгенмін.

Азаматым барында

Алысқалы келгенмін.

Жақсы болсаң сенімен

Табысқалы келгенмін.

Жаман болсаң шаншысып,

Шабысқалы келгенмін.

Сен танымай кетіп барасың,

Мен арғын деген арыспын,

Азуы кере қарыспын.

Сен бұзау терісі шөншіксің,

Мен өгіз терісі талыспын.

Абылай алдында сен бітсең,

Құдандалы таныспын.

Егер Абылай алдында бітпесең,

Атасын білмес алыспын.

Көшің кетер бір жаққа,

Малың кетер бір жаққа.

Көш соңынан жете алмай,

Есің шығар сол шақта.

Жар басына қонарсың,

Жарты лашық тігерсің,

Ауызыңнан ас кетер,

Қара көзден жас кетер.

Бұл қылығың қоймасаң,

Сонау кеудедегі

Дулығадай бас кетер!