Бұқарекең біз келдік,

Ақан, Төбет байларға.

Бесті берсең семіз бер,

Жаздай Бұқар жайларға.

Бермеймін деп атама,

Асауыңды матама.

Шылбырынан берік тартсам,

Шамырқанып шамданып,

Шалқасынан жата ма?!

Алпыстағы Бұқардың

Сілесі құрып қата ма?!

Құлдарың мен күңдерің

Мерекеге бата ма?!

Келіп едім өзіңнің

Түнеугі айтқан сөзіңе.

Тіпті разы болмаймын,

Керегенің басында

Екі қары бөзіңе.

Бермей қалсаң осы жол,

Жолықпаймын деп ойлама,

Жортуылды ердің кезіне!