Құбылып тұрған бәйшешек,

Қурай болар солғанда.

Ақиық бүркіт төмендер,

Екі қанат талғанда.

Сөге көрме, Абылай,

Мен пақырда сын бар ма?

Уақытым мұндай болғанда.

Уақытым кетті басымнан,

Хан Абылай атанып,

Жайнап шықтың жасыңнан.

Мейманасың толғанда,

Уақытыңыз болғанда,

Қарашың қашар қасыңнан.

Ханның жақсы болмағы

Қарашының елдігі.

Қараша халқы сыйласа,

Алтыннан болар белдігі.

Жақсы жігіт ұл туса,

Патшадан болмас кемдігі.

Айтсам сөзім таусылмас,

Тоқталсын сөзім ендігі.